سرمد مهدی کاظم، حمید اجتهادی، فرشید معماریانی، محمدباقر عرفانیان،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1399 )
چکیده
چرای بیش از حد دام اجتماعهای گیاهی را تحت تأثیر قرار داده و به عنوان یکی از مهمترین عوامل تخریب پوشش گیاهی در مناطق خشک و نیمه خشک در نظر گرفته میشود. تغییراتِ آنی اجتماعهای گیاهی پس از چرای بیش از حد، در اکوسیستمهای خشک تخریبشده در ایران، بهندرت مطالعه شده است. دادههای این مطالعه از 100 قاب تصادفی که قبل و بعد از چرای بیش از حد در دشت گلبهار واقع در شمال شرقی ایران مستقر شده بودند، جمعآوری شد تا تغییرات ویژگیهای فیزیونومیکی، ترکیب و تنوع گونهای اجتماعهای گیاهی پس از چرای بیش از حد ثبت و بررسی شود. در این مطالعه، طیف فرمهای زیستی، تغییرات RIVI گونهها، ترکیب گونهای و تنوع گونهای قبل و بعد از چرای بیش از حد مقایسه شد. نتایج این تحقیق نشانداد كه تروفيتها فرم زیستی غالب در منطقه بوده و پس از چرای بیش از حد كاهش مییابند. ترکیب اجتماعهای گیاهی منطقه پس از چرای بیش از حد بدون تغییر باقی مانده است. تنوع گونهها در سطح گونههای نادر و فراوان پس از چرای بیش از حد کاهش یافت. یافتههای ما حاکی از آن است که چرای بیش از حد نمیتواند بلافاصله ساختار پوشش گیاهی مناطقِ خشکِ تخریبشده را تغییر دهد. با این حال، میتواند باعث تغییراتی شود که ممکن است باعث کاهش خدمات اکوسیستم شود. حذف کامل چراگرها در چنین مناطقی امکان پذیر نیست؛ فنسکشی یا کاهش تعداد دامهایی که وارد منطقه میشوند میتواند برای حفظ و احیای پوشش گیاهی در منطقه استفاده شود
دکتر فاطمه ربیع زاده، دکتر فرزانه بهادری،
دوره 11، شماره 2 - ( 6-1403 )
چکیده
ایران با دارا بودن حدود 79 گونه از سرده پونهسا به عنوان یکی از مناطق پیدایش این سرده تلقی میشود. در حدود 77 درصد از گونههای شناسایی شده این سرده در ایران، گونههای انحصاری هستند. گونۀ پونه سای ایرانی که در منابع مرجع گیاه شناسی به عنوان گونهای مستقل به نام پونهسا ناميده ميشد، در فلور ایران موقعیت آرایهشناختی گونه Nepeta persica به واریتهای از گونه Nepeta kotschyi تغییر یافته است. در این تحقیق صحت جایگاه آرایهشناختی این دو گونه با بررسی صفات مختلف ریختشناختی و ریزریخت شناختی آنها مانند ارتفاع گیاه، اندازه برگها، تاج پوشش، نوع کرکها و فندقه، با استفاده از تصاویر استریومیکروسکوپ الکترونی (SEM) و مطالعات آماری SPSS و بررسی معنیداری صفات توسط نرم افزار ANOVA مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنیداری در ویژگیهایی مانند شکل برگها، کرکها و روزنه های آن و همچنین ارتفاع آنها وجود دارد. هر چند در اندازه و شکل بذرها به وضوح اختلافی مشاهده نشد. هر دو گونه دارای فندقههای مشبک با زوائد زگیل مانند بودند. همچنین شکل ظاهری کرکهای بلند در برگهای دو گونه کاملا متفاوت هستند به طوریکه در گونه N. persica دارای زوائد زگیل مانند ولی در گونه N. persica با سطح صاف هستند. بر اساس داده های به دست آمده از مطالعات آرایهشناختی دو گونه N. persica و N. kotschy و نتایج مطالعات ریختشناسی و ریزریختشناسی و تصاویر میکروسکوپ الکترونی از سطح برگها که برای اولین بار در این مقاله آورده شده است پیشنهاد مستقل بودن دو گونه ارائه گردید.