دوره 12، شماره 4 - ( دوره دوازدهم، شماره چهار 1397 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 79-66 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi J, Homayouni A, Homayouni F. The Prediction of Health Anxiety based on Experiential Avoidance and Anxiety Sensitivity among non-clinical Population . Journal title 2019; 12 (4) :66-79
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-3305-fa.html
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-3305-fa.html
کریمی جواد، همایونی عاطفه، همایونی فرشته. پیش‌بینی اضطراب سلامت بر پایه‌ی اجتناب تجربی و حساس بودن به علائم اضطراب در جمعیت غیر بالینی. عنوان نشریه. 1397; 12 (4) :66-79
جواد کریمی 
1، عاطفه همایونی2 ، فرشته همایونی3
1، عاطفه همایونی2 ، فرشته همایونی3
1- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران ، dr.karimi10@yahoo.com
2- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، هرمزگان، ایران.
3- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد نجف آباد، اصفهان، ایران.
2- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، هرمزگان، ایران.
3- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد نجف آباد، اصفهان، ایران.
چکیده: (7948 مشاهده)
خودبیمارانگاری یا اضطراب سلامت اختلالی است که با اضطراب و ترس فراوان در مورد داشتن یک بیماری جدی مشخص می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه‌ی بین حساس بودن به علائم اضطراب و اجتناب تجربی با اضطراب سلامت بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه‌ی آماری آن شامل کلیه‌ی دانشجویان دانشگاه ملایر بود که از میان آنان 388 نفر (138 نفر مرد و 250 نفر زن) بر اساس روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه حساس بودن به علائم اضطراب، پرسشنامه پذیرش و عمل و فرم کوتاه پرسشنامه اضطراب سلامت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه ی گام به گام انجام شد. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد حساس بودن به علائم اضطراب و اجتناب تجربی با اضطراب سلامت رابطه‌ی مثبت معنی‌داری وجود دارد. علاوه براین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب سلامت به ترتیب از طریق حساس بودن به علائم اضطراب و اجتناب تجربی قابل پیش بینی است. این متغیرها میتوانند 24 درصد از پراکندگی های اضطراب سلامت را به صورت معنادار پیش بینی نمایند. بر این اساس، حساس بودن به علائم اضطراب و اجتناب تجربی توان پیش بینی اضطراب سلامت را داراد و میتوان گفت که با کاهش حساس بودن به علائم اضطراب و اجتناب تجربی می توان اضطراب سلامت را کاهش داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
