دوره 12، شماره 44 - ( تابستان 1402 )                   جلد 12 شماره 44 صفحات 216-199 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

جمالی نسیبه، فروزانی معصومه، عبدشاهی عباس. نقش صنایع غذایی مجید در ارتقای کیفیت زندگی روستاییان(مورد مطالعه: شهرستان گتوند). اقتصاد فضا و توسعه روستایی. 1402; 12 (44) :199-216

URL: http://serd.khu.ac.ir/article-1-3944-fa.html


1- کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران.
2- دانشیار ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران. ، m.forouzani@asnrukh.ac.ir
3- دانشیار اقتصاد کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران.
چکیده:   (1931 مشاهده)
امروزه، راهبرد­ صنعتی کردن روستاها در مباحث توسعه روستایی، مورد تاکید بسیاری از برنامه‌ریزان حوزه کشاورزی است. در همین رابطه، راه‌اندازی صنایع تبدیلی و تکمیلی محصولات کشاورزی می‌تواند موجب بهبود شاخص‌های اقتصادی، اجتماعی و کالبدی در مناطق روستایی و متعاقبا بهبود کیفیت زندگی روستاییان شود. با علم به این مساله، پژوهشی با هدف بررسی نقش صنایع تبدیلی کشاورزی در کیفیت زندگی کشاورزان با استفاده از روش پیمایش انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کشاورزان ساکن در مناطق روستایی شهر جنت‌مکان از بخش مرکزی شهرستان گتوند بودند که بر اساس نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی، نمونه­ای به حجم 205 نفر از بین آنها انتخاب گردید. طبقات مورد بررسی شامل دو دسته از کشاورزان شامل افرادی بود که محصول خود را برای فروش به کارخانه صنایع غذایی مجید می­فروختند و افرادی که محصولات خود را برای فروش به بازار آزاد می­دادند. ابزار جمع­آوری داده­ها، پرسشنامه بود که روایی صوری آن توسط تعدادی از اعضای هیآت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی تایید شد و برای سنجش پایایی آن، از ضریب آلفای کرونباخ (87/0-72/0 =α) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS و STATA  انجام گرفت. همچنین برای وزن­دهی زیر مؤلفه­ها و متغیر­های کیفیت زندگی از روش تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) استفاده گردید. یافته­های بدست آمده نشان داد که تفاوت معنی­داری بین میانگین ابعاد اقتصادی و اجتماعی کیفیت زندگی در بین کشاورزانی که محصول خود را به کارخانه می­دهند و آنهایی که محصول خود را به بازار می­فروشند، وجود دارد. همچنین، کشاورزانی که محصول خود را به کارخانه می­دهند، میزان رضایت شغلی، احساس ارزشمندی، بهزیستی ذهنی، امکانات رفاهی، درآمد و پس­انداز بالاتری داشتند.
متن کامل [PDF 1437 kb]   (400 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/9/1 | پذیرش: 1402/3/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 |

Designed & Developed by : Yektaweb